Współczesne organizacje funkcjonują w dynamicznym, różnorodnym środowisku, w którym coraz częściej widać współpracę przedstawicieli różnych pokoleń. Zespoły międzypokoleniowe stały się normą, zarówno w firmach, jak i w sektorze medycznym. Jak te różnice wpływają na efektywność pracy i na budowanie wspólnoty w miejscu pracy? Na ten temat wypowiedzieli się eksperci Krakowskiej Szkoły Biznesu UEK.

Różnice pokoleniowe jako wyzwanie i szansa

Świat biznesu funkcjonuje obecnie w oparciu o zespoły międzypokoleniowe. Są sytuacje, gdzie w jednym zespole pracują ludzie z pokolenia X, millenialsi, jak i przedstawiciele pokolenia Z. Menedżerowie wysokiego szczebla najczęściej postrzegają różnice pokoleniowe w swoich zespołach zarówno jako wyzwanie, jak i szansę. Najczęściej przywoływanym wyzwaniem są różnice w wartościach i podejściu do pracy. Starsze pokolenie często ceni stabilność i hierarchię, podczas gdy młodsze oczekują większej elastyczności, work-life balance i szybkiej informacji zwrotnej; bywają niecierpliwi. Starsi pracownicy wykazują wysoki stopień poczucia odpowiedzialności za pracę swoją i swojego zespołu, podczas gdy młodsi nastawieni są przede wszystkim na rozwój własny. Te dwie postawy mogą się ścierać i prowadzić do nieporozumień. Do tego dochodzą różnice w preferowanych kanałach komunikacji, stylach pracy i w korzystaniu z nowych technologii – mówi dr Agnieszka Żur, Dyrektor Programu Executive MBA Krakowskiej Szkoły Biznesu UEK.

Różnice pokoleniowe są faktem, ani złym, ani dobrym, tylko obiektywnym faktem. Natomiast to, jak podchodzimy do tych różnic, może być pozytywne lub negatywne. Różnice pokoleniowe mogą generować napięcia, ale również bardzo konkretne korzyści. Zespoły międzypokoleniowe mogą osiągać lepsze wyniki dzięki połączeniu doświadczenia i innowacyjności, jeśli są odpowiednio zarządzane. Czynnikiem warunkującym jest otwartość, chęć wzajemnego zrozumienia się, doceniania różnic i gotowość do wzajemnego uczenia się. Budowanie kultury, która afirmuje różnice międzypokoleniowe i postrzega je jako cenny zasób, jest kluczem do efektywności zespołów – dodaje dr Agnieszka Żur.

Punktem wyjścia mogą być nasze osobiste doświadczenia życiowe; niemal każdy z nas ma wspomnienia cennych rozmów z dziadkami i innymi członkami rodziny. Te interakcje oparte są na zaufaniu, że wiele możemy się od siebie nauczyć. Szanujemy siebie i ufamy sobie. O takie nastawienie chodzi w dzisiejszym biznesie. A więc nie ignorowanie różnic, ale korzystanie z nich i w oparciu o te różnice budowanie synergii w zespołach – podkreśla Dyrektorka Programu Executive MBA KSB UEK.

Zarządzanie zespołami medycznymi – pokolenia, technologie i wartości jako klucz do jakości

Różnorodność pokoleniowa może stanowić wyzwanie w zakresie zarządzania podmiotami leczniczymi, a może też stać się źródłem przewagi konkurencyjnej. Wszystko zależy od tego, w jaki sposób zaadresujemy tę kwestię. Zespoły medyczne są dziś podstawą skutecznego, efektywnego i zorientowanego na jakość procesu udzielania świadczeń medycznych. W ich funkcjonowaniu różnice pokoleniowe mogą się przejawić w tak istotnych aspektach jak: komunikowanie się, motywowanie (źródła motywacji), preferencje wobec stylu zarządzania, stosunek do równowagi między życiem osobistym a zawodowym. Niezrozumienie perspektywy spojrzenia pracowników na wskazane obszary może prowadzić do konfliktów, mniejszego zaangażowania lub nawet cichej rezygnacji, braku lojalności lub w skrajnych przypadkach odejść z pracy. Odpowiednie zaadresowanie wskazanych obszarów sprzyja powstawaniu efektu synergii, a w zespołach medycznych prowadzi do wyższej jakości faktycznej i postrzeganej świadczeń medycznych. U podstaw zespołów terapeutycznych leży bowiem trzy wartości: szacunek – zaufanie – otwarta komunikacja – mówi dr hab. Beata Buchelt, prof. UEK, Dyrektor Programu MBA in Healthcare Krakowskiej Szkoły Biznesu UEK.

W zarządzaniu pokoleniowym istotnym jest zwrócenie uwagi na to, że choć pokolenia różnią się wartościami (ich hierarchizacją), to łączą je wspólne cechy. W środowisku medycznym dominującymi wartościami, niezależnie od pokolenia, są: chęć rozwoju (głównie w ramach nauk medycznych), sprawstwo oraz dobro społeczne. W tym kontekście liderzy ochrony zdrowia powinni skupić się na artykułowaniu cech wspólnych i systematycznym wspieraniu zdywersyfikowanych wiekowo pracowników. Faktem jest jednak to, że warunki implementacji nowoczesnych praktyk zarządzania kapitałem ludzkim w sektorze ochrony zdrowia są zgoła odmienne od tych w pozostałych sektorach. Sektor ochrony zdrowia jest zdominowany przez podmioty publiczne, działają tu tzw. silne profesje oraz jest to sektor, w którym wyraźny jest niedobór zasobów materialnych i niematerialnych. Pomimo tych specyficznych dla podmiotów ochrony zdrowia uwarunkowań należy skupić się na rozwoju kompetencji pozaspecjalistycznych sprzyjających zarządzaniu zespołami, w tym tymi wielopokoleniowymi – zwraca uwagę Dyrektorka Programu MBA in Healthcare KSB UEK.

Adaptacja nowoczesnych technologii w sektorze ochrony zdrowia dzieje się od lat i zasadniczo można stwierdzić, że wiek pracowników nie ma tu większego znaczenia. To co ma znaczenie to postawa wobec nowoczesnych technologii i ich adaptacji. Sektor ochrony zdrowia to najbardziej dynamicznie rozwijający się sektor wiedzy. Adaptacja nowoczesnych technologii może pomóc pracownikom ochrony zdrowia rozwijać kompetencje specjalistyczne i pozaspecjalistyczne, organizować czas pracy czy równoważyć życie osobiste i zawodowe a w konsekwencji podnosić efektywność, skuteczność i jakość realizowanych świadczeń. Na co ewidentnie należy zwrócić uwagę to fakt, że dla przykładu sztuczna inteligencja zaangażowana do transkrypcji epikryzy wpływa według badań przeprowadzonych w USA na ograniczenie zjawiska wypalenia zawodowego, a jak wiemy jest to jedno z kluczowych wyzwań ochrony zdrowia nie tylko w Polsce, ale i na świecie. – zaznacza prof. Beata Buchelt.

"Wspólnota i wielopokoleniowość w programach MBA Krakowskiej Szkoły Biznesu UEK – wyzwania i możliwości"

Wbrew pozorom na przestrzeni ostatnich lat oczekiwania uczestników programów MBA nie zmieniały się znacząco. Biorąc udział w postępowaniu rekrutacyjnym, można zauważyć kilka istotnych obszarów, na które zwracają uwagę potencjalni kandydaci. Przyszli i obecni uczestnicy studiujący w KSB UEK oczekują wysokiego poziomu merytorycznego, przy uwzględnieniu indywidualnych oczekiwań co do obszaru edukacji, chcą zawierać nowe znajomości, które mogą w przyszłości wykorzystać biznesowo, oraz, co też zrozumiałe, powrócić do czasów studenckich i zakosztować relaksu w gronie nowych znajomych z grupy. Taką możliwość dają między innymi wyjazdy integracyjne Study Trip, które zapewniamy uczestnikom zarówno w kraju, jak i za granicą – mówi dr hab. Marcin Jędrzejczyk, prof. UEK, Dyrektor Krakowskiej Szkoły Biznesu UEK.

Budowanie wspólnoty wśród uczestników programów MBA, którzy często reprezentują różne branże i pokolenia, nie jest bardzo skomplikowane. Uczestnicy studiów często wybierają właśnie programy MBA, kładąc nacisk na stacjonarną formę kształcenia, by zapewnić sobie pogłębiony networking. W praktyce, z przeszłych doświadczeń w Krakowskiej Szkole Biznesu UEK wiemy, że takie nastawienie towarzyszy właściwie wszystkim naszym uczestnikom. Stąd wspólnota niejako tworzy się naturalnie i szczególnie w przypadku studiów MBA ma okazje się rozwijać i utrwalać, gdyż są to najdłuższe programy oferowane przez Szkołę – dodaje prof. Jędrzejczyk.

Tak jak przed każdą współczesną organizacją, przed KSB UEK również stoją wyzwania związane z zarządzaniem wielopokoleniowym zespołem. Istotnym jest uwalnianie potencjału pracowników bez względu na ich wiek czy indywidualne talenty. Dobry menedżer posiada umiejętność optymalizowania zasobów, w tym kapitału ludzkiego, który jest immanentną cechą każdego z pracowników. Wielopokoleniowość to szansa dla organizacji, a nie czynnik ograniczający. Pamiętając o tym, można z powodzeniem zbudować efektywny, zaangażowany i zgrany zespół w każdej jednostce gospodarczej – podkreśla Dyrektor Krakowskiej Szkoły Biznesu UEK

Wielopokoleniowe zespoły w biznesie i medycynie – jak przekuć różnorodność w siłę?

Zarządzanie zespołami międzypokoleniowymi, szczególnie w obszarze medycyny, biznesu oraz w kontekście programów MBA, stanowi wyzwanie, ale jednocześnie ogromną szansę na wykorzystanie pełnego potencjału pracowników. Różnice pokoleniowe mogą prowadzić do napięć, ale jeśli odpowiednio zarządza się komunikacją, motywacją i różnorodnością wartości, mogą one przekształcić się w wartość dodaną. Efektywne wykorzystanie doświadczenia starszych pracowników oraz innowacyjności młodszych pokoleń może prowadzić do lepszej współpracy i osiągania wyższych wyników.

Wartością, która łączy różne pokolenia, są wspólne cele i wartości, takie jak zaangażowanie, rozwój oraz dbałość o jakość. Kluczowym elementem w budowaniu silnych, zgranych zespołów jest otwartość na różnice i dążenie do wzajemnego zrozumienia, a także świadome tworzenie wspólnoty w miejscu pracy. Organizacje, które potrafią skutecznie zarządzać różnorodnością pokoleniową, mogą liczyć na zwiększenie efektywności swoich zespołów i lepszą jakość pracy, co przynosi korzyści nie tylko pracownikom, ale także organizacji i jej klientom.